To Pinguinos.gr βρήκε για εσάς τα 10 καλύτερα βιβλία του Χένρυ Μίλλερ για να ταξιδέψετε στον κόσμο αυτής της αντισυμβατικής ψυχής.
Ο Χένρυ Μίλλερ (Henry Miller) ήταν Αμερικανός συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1891 στην Νέα Υόρκη και πέθανε στις 7 Ιουνίου του 1980 στη Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
Πρόκειται για έναν συγγραφέα του οποίου τα αυτοβιογραφικά μυθιστορήματα επιτέλεσαν μια ειλικρινή, ειδικά για το σεξ, και απελευθερωτική επιρροή στη λογοτεχνία στα μέσα του 20ού αιώνα. Είναι επίσης αξιοσημείωτος για το ελεύθερο αμερικανικό του στυλ και ένα δώρο για την κωμωδία που πηγάζει από την προθυμία του να παραδεχτεί συναισθήματα που άλλοι κρύβουν. Λόγω της ειλικρίνειας του γύρω από το σεξ, τα μεγάλα έργα του απαγορεύτηκαν στη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τη δεκαετία του 1960. Ήταν όμως ευρέως γνωστά στη Γαλλία.
1. Ο Τροπικός του Καρκίνου (Tropic of Cancer)
Ο Μίλλερ ανακοινώνει από την αρχή του μυθιστορήματος ότι δεν γράφει ένα βιβλίο «με τη συνήθη έννοια της λέξης». Αυτό το μυθιστόρημα, το οποίο εκείνος αποκαλεί “τραγούδι”, αφηγείται την την ζωή του Μίλερ στο Παρίσι, καθώς αγωνίζεται να συμβιβαστεί με τον εαυτό του ως συγγραφέα. Μια περίληψη αυτού του μυθιστορήματος δεν είναι απλή υπόθεση.
Ο Τροπικός του Καρκίνου ξεκινά με τον Χένρυ να ζει στη Βίλα Borghese με τον ψεύτη αλλά πολύ γενναιόδωρο φίλο του. Είναι η δεύτερη πτώση του Μίλερ στο Παρίσι. Εκτός από την εύρεση στέγης για να το βάλει πάνω από το κεφάλι του, ουσιαστικά ενδιαφέρεται απλώς για γραφή και σεξουαλική επαφή με πόρνες.
Ο Χένρι προχωρά στην ανάκληση μιας γενναιόδωρης περιγραφής των σεξουαλικών του περιπτύξεων και παρέχει στον αναγνώστη μερικά διασκεδαστικά ανέκδοτα σχετικά με τους φίλους του είναι σεξουαλικά παθιασμένοι με γυναίκες και δεν μπορούν να γράψουν για να σώσουν τη ζωή τους. Όμως, μεταξύ των ανεκδότων, υπάρχουν μεγάλες φιλοσοφικές σκέψεις για τον θάνατο, την αρρώστια, το μέλλον, και τι καπιταλιστική τραγωδία τότε στην Αμερική.
2. Μαύρη Άνοιξη (Black Spring)
Η Μαύρη Άνοιξη δημοσιεύτηκε το 1936 στο Παρίσι και συνεχίζει την ανατρεπτική αυτοαποκάλυψη που ξεκίνησε στον Τροπικό του Καρκίνου. Το μυθιστόρημα μας ρουφάει κατά μήκος του τρελού και ελεύθερου ρυθμού του καθώς αντηχεί ανάμεσα σε Αμερική και Παρίσι.
Ο Μίλερ γράφει με μια ασύγκριτη χαρά, που μετατοπίζεται αβίαστα από τη μια σκηνή στην άλλη. Αιχμαλωτίζει όπως κανείς άλλος την ανάμειξη των ανθρώπων και των πόλεων που κατοικούν. Η Μαύρη Άνοιξη ταυτίζεται με ένα σαγηνευτικό τεχνικοχρωματικό στρόβιλο του Παρισιού και της Νέας Υόρκης.
Δείτε επίσης: Τα 10 Καλύτερα Βιβλία Του Czeslaw Milosz
3. Ο Τροπικός του Αιγόκερω (Tropic of Capricorn)
O Τροπικός του Αιγόκερου, μια ιστορία σεξουαλικής και πνευματικής αφύπνισης, σόκαρε τους αναγνώστες όταν δημοσιεύθηκε το 1939. Ένα μίγμα φαντασίας και αυτοβιογραφίας, είναι η ιστορία του Henry V. Miller που εργάζεται για μια τηλεγραφική εταιρεία στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1920.
Προσπαθεί να γράψει το σημαντικότερο λογοτεχνικό έργο που δημοσιεύτηκε ποτέ. Ο Τροπικός του Αιγόκερου ζωγραφίζει μια λαμπερή εικόνα της ζωής του συγγραφέα και της Νέας Υόρκης μεταξύ των πολέμων. Τον ουρανοξύστη και τους υπονόμους, τη λαγνεία και την κατήφεια, τις μυρωδιές και τους ήχους μιας πόλης που είναι μονίμως σε κίνηση, απειλώντας να καταπιούν τους πάντες και πάντα.
4. Ο Κολοσσός του Μαρουσιού (The Colossus of Maroussi)
Το ταξιδιωτικό βιβλίο, ορόσημο του Henry Miller, είναι έτοιμο να μπει στο σακίδιο κάθε ταξιδιώτη.
Στην προπολεμική Ελλάδα του 1939, ο Αμερικανός συγγραφέας γράφει αυτό το ιμπρεσιονιστικό οδοιπορικό που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1941. Όπως και ο αρχαίος κολοσσός που στέκεται πάνω από το λιμάνι της Ρόδου, ο Κολοσσός του Μαρουσιού θεωρείται ως κλασική ταξιδιωτική λογοτεχνία.
Ο Μίλερ ξεκίνησε με το φίλο του Lawrence Durrell να εξερευνήσει την ύπαιθρο της Ελλάδας. Εκφράζει τις σκέψεις του για το τι είναι η χαρά, η ειρήνη και η ελευθερία κυρίως της έκφρασης. Μέσω των ταξιδιωτικών του εντυπώσεων, μας δίνει τις παρατηρήσεις του για τους ανθρώπους, τη φύση και την ιστορία. Ο Κολοσσός του Μαρουσιού δεν είναι μόνο ένα ταξιδιωτικό μυθιστόρημα, αλλά και ένα φιλοσοφικό. Η συνάντησή του με τη λογοτεχνική και καλλιτεχνική γενιά των 30 μια ομάδα διανοούμενων που εισήγαγε τον μοντερνισμό στην ελληνική λογοτεχνία ήταν καταλυτική για το πώς αντιλήφθηκε την προπολεμική Ελλάδα.
5. Η Ρόδινη Σταύρωση (The Rosy Crucifixion)
Η Ρόδινη Σταύρωση, είναι μια τριλογία που αποτελείται από το Sexus, το Plexus και το Nexus. Ένας μυθιστορηματικός απολογισμός που περιγράφει την εξαετή περίοδο της ζωής του Μίλλερ στο Μπρούκλιν καθώς ερωτεύεται τη δεύτερη σύζυγό του και αγωνίζεται να γίνει συγγραφέας.
Το Sexus (1949) είναι ο πρώτος τόμος της τριλογίας και περιγράφει τη διάλυση του πρώτου γάμου του Μίλλερ αλλά και την συνάντηση και τον γάμο με τη δεύτερη σύζυγό του, την μαγευτική και μυστηριώδη χορεύτρια Mona.
Το Plexus (1953) είναι ο δεύτερος τόμος και συνεχίζει με την ιστορία του γάμου του Miller με τη Mona και περιγράφει τις προσπάθειες του Μίλλερ να γίνει συγγραφέας μετά την αποχώρησή του από την Cosmodemonic Telegraph Company.
Και το Nexus (1959) είναι ο τελευταίος τόμος, στον οποίο ο Μίλλερ βρίσκεται αποξενωμένος από το γάμο του, καθώς η σχέση της Μονά με την Αναστασία αρχίζει και μεγαλώνει. Με το ζευγάρι να εγκαταλείπει τελικά τον Μίλλερ ταξιδεύει μέχρι το Παρίσι. Τελικά η Μόνα επιστρέφει και η τριλογία τελειώνει με τον Μίλλερ και τη σύζυγό του να αναχωρούν για το Παρίσι.
Δείτε επίσης: Τα 10 Καλύτερα Ποιήματα του Wallace Stevens
6. Μόλοχ (Moloch)
Στο Μόλοχ ή αλλιώς This Gentile World είναι ένα ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που γράφτηκε από τον Χένρυ Μίλλερ το 1927 με 1928. Αρχικά γράφτηκε υπό το πρόσχημα ενός μυθιστορήματος για τη σύζυγό του. Το βιβλίο έμεινε αδημοσίευτο μέχρι το 1992, 65 χρόνια μετά τη γραφή του και 12 χρόνια μετά το θάνατο του Μίλλερ. Θεωρείται ευρέως ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον περισσότερο ως μελέτη της καλλιτεχνικής ανάπτυξης του Μίλλερ παρά ως άξιο κομμάτι της φαντασίας.
7. Το Τρελό Πουλί (Crazy Cock)
Το Τρελό Πουλί είναι ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα που περιγράφει τη οργή του Μίλλερ για την γυναίκα εραστή της δεύτερης συζύγου σε μια αμήχανη αναπαράσταση. Παρά τη λεκτική ισχύ πολλών αποσπασμάτων, αυτό το μυθιστόρημα παραμένει άνοστο, ο υπερβολικός σουρεαλισμός, η μωβ πεζογραφία και η ευσυνείδητη παρακμή, που προδιαγράφουν την εφηβική εγωμανία πολλών από τα μεταγενέστερα έργα του Μίλλερ.
8. Κλιματιζόμενος εφιάλτης (The Air-Conditioned Nightmare)
Το Κλιματιζόμενος εφιάλτης είναι ένα απομνημόνευμα του Χένρυ Μίλλερ, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1945. Περιγράφει το οδικό ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1939, μετά την επιστροφή του από μια δεκαετία που ζούσε στο Παρίσι.
Είναι μια συλλογή σκίτσων, που όλα εμπνέονται από τις ατελείωτες κρίσεις και τις γενικεύσεις του Μίλλερ, ποικίλως διορατικές, χιουμοριστικές, ποιητικές και ελιτίστικες. Ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο του καθώς δεν απαγορεύτηκε στις Η.Π.Α, όπως τα προηγούμενα βιβλία του.
9. Ήρεμες Μέρες στο Κλισύ (Quiet Days in Clichy)
Το Ήρεμες Μέρες στο Κλισύ είναι μια νουβέλα που βασίζεται στην εμπειρία Μίλλερ ως εκπατρισμένος Παριζιάνος στις αρχές της δεκαετίας του 1930 Μαζί με τον Alfred Perlès μοιράζονται ένα μικρό διαμέρισμα στο προάστιο Clichy ως αγωνιζόμενοι συγγραφείς.
Η πλοκή ακολουθεί τον Τζόι, έναν Αμερικανό εκπατρισμένο. Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο, ο Τζόι και ο συγκάτοικος του Κάρλ αναζητούν για τροφή και διαπλέκουν τις σχέσεις τους με διάφορες γυναίκες. Το δεύτερο μισό περιγράφει την ασταθή αγάπη του Κάρλ με την παντρεμένη Ελιάν και τη σχέση του Τζόι με τη Μάρα, μια πόρνη που συναντά στη Λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων.
10. Big Sur and the Oranges of Hieronymus Bosch
Το Big Sur και τα Πορτοκάλια του Hieronymus Bosch είναι ένα βιβλίο με τα απομνημονεύμα του Χένρυ Μίλλερ, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1957, για τη ζωή του στο Big Sur της Καλιφόρνια, όπου κατοικούσε για 18 χρόνια.
Τα δύο πρώτα μέρη του βιβλίου είναι πορτρέτα του Big Sur, με περιγραφές των κατοίκων του, συμπεριλαμβανομένων των συγγραφέων, των μυστικιστών και των δύο παιδιών του Miller, Tony και Val. Το τρίτο μέρος αναφέρει την ιστορία όταν επισκέφτηκε τον Μίλλερ ένας παλιός φίλος από το Παρίσι, ο γάλλος αστρολόγος Conrad Moricand, το 1947. Ο μακρύς επιλόγος περιγράφει λεπτομερώς τα πολλά γράμματα που έλαβε από τους αναγνώστες και καταλήγει ζητώντας τους να μην του γράφουν πια.