Hello! Είμαι η Εύα και σήμερα θα μιλήσουμε για… Γυναίκες και για το δικαίωμα που έχουμε να ελέγχουμε το σώμα μας μόνες μας, που δυστυχώς δεν είναι πλέον αυτονόητο. Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από εσάς έχετε ακούσει για το νομοσχέδιο που εγκρίθηκε στην Alabama σχετικά με τις εκτρώσεις.
Τα γεγονότα
Αργά το βράδυ, την Τρίτη 14 Μαΐου, οι 25 από τους 27 Ρεπουμπλικάνους που ελέγχουν 35 έδρες στην Αλαμπάμα, ψήφισαν ώστε να περάσουν το σχέδιο νόμου σύμφωνα με το οποίο η άμβλωση γίνεται έγκλημα σε οποιοδήποτε στάδιο της εγκυμοσύνης, με τη μόνη εξαίρεση σοβαρή απειλή για την υγεία της γυναίκας. Το μέτρο δεν περιέχει καμία εξαίρεση για το βιασμό και την αιμομιξία.
Εδώ να τονίσω πως το νομοθετικό σώμα της Αλαμπάμα αποτελείται μόνο από 15,7% γυναίκες συνολικά και η Γερουσία έχει ακόμη χαμηλότερο ποσοστό γυναικών στο 11,4%. Ο ηγέτης της δημοκρατικής μειονότητας, Μπόμπι Σίλλεντον, σημείωσε την ανισορροπία ενώ αντιτάχθηκε στο νομοσχέδιο για την άμβλωση. Είπε χαρακτηριστικά: “Έχετε 27 άντρες από την άλλη πλευρά έτοιμοι να πείτε στις γυναίκες τι μπορούν να κάνουν με το σώμα τους”.
Δείτε επίσης: 7 Πόλεις όπου Σπουδαίες Γυναίκες Άλλαξαν τον Κόσμο
Το σχέδιο νόμου έχει ήδη εγκριθεί από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στην Αλαμπάμα και οδεύει τώρα στο γραφείο της κυβερνήτριας Κέι Άιβι προς υπογραφή. Το νομοσχέδιο αποτελεί μέρος μιας γενικότερης τάσης στις ΗΠΑ, στην οποία οι ελεγχόμενες από τους Ρεπουμπλικάνους του Trump πολιτείες, προσπαθούν να θέσουν νέους περιορισμούς στην άμβλωση. Πιο συγκεκριμένα 7 πολιτείες έχουν πλέον περιορισμούς αναφορικά με τις εκτρώσεις: Βόρεια Ντακότα (North Dakota), Οχάιο (Ohio), Κεντάκι (Kentucky), (Άρκανσο) Arkansas και τα γειτονικά στην Αλαμπάμα (Alabama), Μισισίπι (Mississippi) και Τζόρτζια (Georgia).
Οι αντιδράσεις
Οι Δημοκρατικοί, αντέδρασαν με αγανάκτηση και υποσχέθηκαν να πολεμήσουν για τα δικαιώματα των αμβλώσεων.
Η Elizabeth Warren, ο γερουσιαστής της Μασαχουσέτης και υποψήφια για το 2020, ανέφερε: “Αυτή η απαγόρευση είναι επικίνδυνη και εξαιρετικά σκληρή – και οι συγγραφείς του νομοσχεδίου θέλουν να την χρησιμοποιήσουν για να ανατρέψουν τον Roe v. Wade. Έχω ζήσει σε αυτή την Αμερική και επιτρέψτε μου να σας πω: δεν επιστρέφουμε – όχι τώρα, όχι πάντα. Θα το πολεμήσουμε αυτό. Και θα κερδίσουμε.”
Οι ομάδες πολιτικών δικαιωμάτων έχουν δεσμευτεί να αμφισβητήσουν άμεσα την απαγόρευση στα δικαστήρια, πράγμα που σημαίνει ότι η έκτρωση θα παραμείνει νόμιμη στην πολιτεία προς το παρόν. Αλλά αυτό δημιουργεί μια έντονη νομική μάχη που όσοι είναι κατά της άμβλωσης ελπίζουν ότι θα οδηγήσει στο ανώτατο δικαστήριο και τελικά στην ανατροπή του Roe v. Wade, της απόφασης ορόσημου σε εθνικό επίπεδο το 1973, που έδινε την ελευθερία στην έγκυο να επιλέξει αν θα κάνει ή όχι αποβολή.
Τα αποτελέσματα
Ο νόμος της Αλαμπάμα θα επηρεάσει δυσανάλογα τις μαύρες και τις φτωχές γυναίκες, επειδή είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν αμβλώσεις και είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πόρους για να κάνουν την έκτρωση εκτός της πολιτείας της Alabama.
“Για εκείνους που διαθέτουν χρήματα και τα μέσα, δεν έχει σημασία ότι η Αλαμπάμα απαγορεύει την έκτρωση. Θα βρουν άλλη χώρα.”, δήλωσε η γερουσιαστής της πολιτείας Linda Coleman-Madison, μία από τους τέσσερις μαύρους Δημοκρατικούς που πέρασε ώρες καταγγέλλοντας το νομοσχέδιο προτού περάσει συντριπτικά. “Όλοι γνωρίζουμε τι γίνεται παράνομα στα σοκάκια και στα υπόγεια. Οι άνθρωποι θα προσπαθήσουν να προγραμματίσουν εκτρώσεις online τώρα. Οι άνθρωποι πρόκειται να κάνουν αποβολές. Το πρόβλημα είναι ότι πάντα θα είναι ανασφαλές και απρόσιτο για εκείνους τους ανθρώπους που έχουν λιγότερα μέσα”, είπε.
Και πράγματι έτσι είναι. Αν η κόρη ενός από τους λευκούς άντρες γερουσιαστές που ψήφισαν το νόμο, θελήσει να κάνει έκτρωση σίγουρα θα βρεθεί ο τρόπος και το μέσο να γίνει, εντός ή εκτός Alabama. Αντίθετα, το 15χρονο κοριτσάκι που βιάστηκε σε ένα στενό και τώρα έχει μέσα της το παιδί του βιαστή της και δεν διαθέτει χρήματα και μέσα, δεν θα βρει τόσο εύκολα τη λύση.
Το νομοσχέδιο αυτό ξεκάθαρα θα επηρεάσει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό κορίτσια άπορα ή με μικρή οικονομική δυνατότητα αλλά και τις μαύρες γυναίκες. Αυτές οι κατηγορίες μπορεί να μείνουν πιο εύκολα έγκυες, και με τον νόμο αυτό θα τους είναι πολύ δύσκολο να βρουν ένα γιατρό για να γίνει με ασφάλεια η έκτρωση. Έτσι πολλές γυναίκες θα καταφύγουν σε άλλους τρόπους διακοπής κύησης, παράνομους, επίπονους και ανθυγιεινούς .
Σχολιασμός
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται το 2019 κάποιοι λευκοί άντρες, που υποστηρίζουν τον Trump, την ιδεολογία του και ό,τι συνεπάγεται αυτό, να νομίζουν ότι μπορούν εκείνοι να αποφασίσουν για το σώμα μιας γυναίκας. Ήρθε καμία γυναίκα να πει στους άντρες πότε θα γίνουν μπαμπάδες, πότε θα κάνουν οικογένεια και πώς να συμπεριφερθούν στο ίδιο τους το σώμα;
Τότε με τι δικαίωμα θεωρούν ότι μπορούν να επιβάλλουν στη γυναίκα τι θα κάνει με το σώμα της, πότε είναι έτοιμη να γίνει μητέρα και αν θα κάνει έκτρωση! Ειδικά όταν απαγορεύεται η άμβλωση ακόμα και σε περιπτώσεις βιασμού ή αιμομιξίας. Πάμε να δούμε από πού αρχίζει το πρόβλημα και τι δεν έχει καταστεί ξεκάθαρο στο άρρωστο μυαλό αυτών των ανδρών.
Σεξουαλικότητα – Τεκνοποίηση
Το φύλο και η σεξουαλικότητα συνδέονται διαλεκτικά μεταξύ τους. Όταν αλλάζει το ένα αλλάζει και το άλλο, και αντίστροφα. Στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα σημειώθηκαν ρήξεις και εξελίξεις που αναδιαμόρφωσαν τις συνθήκες άσκησης της σεξουαλικότητας.
Το εξαιρετικά δραστήριο στις δεκαετίες του 1970 φεμινιστικό κίνημα διεκδίκησε την ισότητα σε όλους τους τομείς της ζωής, κάτι που οδήγησε στην ανανέωση των νόμων για την σεξουαλικότητα, την αναπαραγωγή και τις σχέσεις ανάμεσα στα 2 φύλα. Αποτελέσματα αυτού τα εξής: Νομιμοποιήθηκε η αντισύλληψη και η έκτρωση, επαναπροσδιορίστηκε ο βιασμός ως έγκλημα, αποποινικοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία και καταργήθηκε η συζυγική εξουσία. Όλα αυτά σχεδόν 50 χρόνια πριν και σήμερα τα αμφισβητούμε πάλι;
Η γρήγορη διάδοση του αντισυλληπτικού χαπιού από τις αρχές του 1970 οδήγησε στον διαχωρισμό της σεξουαλικότητας από την τεκνοποίηση, η οποία στη Γαλλία είχε ξεκινήσει από την Γαλλική Επανάσταση. Το συναισθηματικό βάρος και ο φόβος της απρόβλεπτης εγκυμοσύνης υποχώρησαν. Οι γυναίκες μπορούν να προγραμματίσουν την αναπαραγωγική ζωή τους και βιώνουν με νέο τρόπο την σεξουαλική εμπειρία.
Με τη νομιμοποίηση και τη διάδοση των ιατρικών μεθόδων αντισύλληψης μετά το 1967, καθώς και με την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων το 1975, οι γυναίκες απέκτησαν τη δυνατότητα να αρνηθούν να γίνουν μητέρες χωρίς να το θέλουν, καθώς ο νόμος αναγνωρίζει πια την απόλυτη αυτονομία τους στην απόφασή τους. Ο έλεγχος της γονιμότητας πέρασε στα χέρια των γυναικών, ένα θεμελιώδες βήμα προς την ισότητα των δύο φύλων, καθώς απελευθέρωσε τις γυναίκες από ένα πεπρωμένο που ρίζωνε στη βιολογικά προκαθορισμένη μητρότητα.
Σύμφωνα με στοιχεία, στην Γαλλία αποδεικνύεται ότι 1 στις 3 εγκυμοσύνες είναι ανεπιθύμητη και καταλήγει σε άμβλωση περισσότερες από τις μισές φορές. Δηλαδή αντιστοιχούν 25 εκτρώσεις στις 100 γεννήσεις. Ο ετήσιος αριθμός αμβλώσεων παραμένει σταθερός για περισσότερα από 20 χρόνια, στις 200.000 περίπου τον χρόνο.
Στις δυτικές κοινωνίες το 1970, το κίνημα για την Απελευθέρωση των γυναικών (Mouvement de Liberation des Femmes) αφοσιώθηκε στον αγώνα για την απελευθέρωση της σεξουαλικότητας από την αναπαραγωγή, καθώς στρατεύτηκε υπερ της νομιμοποίησης των αμβλώσεων.
Στερεότυπα και αναπαραγωγικά δικαιώματα
Από τη δεκαετία του 1970, η ραγδαία αύξηση της συμμετοχής γυναικών στην αγορά εργασίας άλλαξε τους ρόλους των φύλων. Η βιολογική αναπαραγωγική λειτουργία αποσυνδέθηκε από τη κοινωνική μητρότητα. Οι γυναίκες πρέπει να έχουν πλήρη έλεγχο του σώματός τους.
Μάλιστα σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών αποτελούν μέρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών και περιλαμβάνουν ζητήματα επιλογών σχετικά με την αναπαραγωγή και την σεξουαλικότητα, όπως το δικαίωμα να επιλέξουν πότε, πού και πώς θα αποκτήσουν παιδιά. Άμεσα συνδεδεμένες είναι και οι εφαρμογές των τεχνολογιών αναπαραγωγής όπως το αντισυλληπτικό χάπι και η άμβλωση.
Στην Ελλάδα μέχρι το 1986 υπήρχε απαγόρευση των αμβλώσεων με ποινή φυλάκισης μέχρι τρία έτη. Η νομιμοποίηση των αμβλώσεων αποτέλεσε διεκδίκηση του φεμινιστικού κινήματος, από τη πρώτη προκήρυξη της Κίνησης για την απελευθέρωση των Γυναικών το 1976 μέχρι τη ψήφιση του νόμου μετά από 10 χρόνια, το 1986. Οι γυναίκες αποφασίζουν μόνες τους για το πότε και εάν θα κάνουν παιδιά και για το σώμα τους.
Με λίγα λόγια οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν για το σώμα τους και για το αν θα κάνουν άμβλωση, καθώς συνεπάγεται στα ανθρώπινα δικαιώματα εδώ και χρόνια. Δεν γίνεται την ίδια στιγμή που προσπαθούμε και καθιερώνουμε καινούργια δικαιώματα για κοινωνικά ευάλωτες ομάδες όπως οι ομοφυλόφιλοι και οι μετανάστες , να αφαιρούμε από τις γυναίκες τη δυνατότητα να αποφασίζουν για το αν θα κρατήσουν ή όχι ένα παιδί.
Επίσης η σεξουαλικότητα έχει αποσυνδεθεί από την τεκνοποίηση και οι γυναίκες είναι ελεύθερες να απολαύσουν την σεξουαλικότητά τους χωρίς το άγχος της επιβαλλόμενης τεκνοποίησης. Τέλος το γεγονός ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει μακριά από εμάς θεωρητικά, στην Αμερική, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να μας προβληματίζει, αφού σε χρόνο μηδέν τέτοιου είδους αποφάσεις και λογικές μπορεί να χτυπήσουν την πόρτα κάθε χώρας, να εξαπλωθούν, αν τις αφήσουμε να γίνουν αποδεκτές αρχικά.
Ειδικά όταν η εγκυμοσύνη και το παιδί έχει προκύψει μέσα σε ακραίες συνθήκες, όπως από βιασμό ή αιμομιξία. Το γυναικείο σώμα δεν είναι υποχείριο κανενός άντρα, κανένας δεν μπορεί να αποφασίζει για το πότε μια γυναίκα είναι έτοιμη και επιθυμεί να κάνει παιδί και αυτό πρέπει να το καταλάβουν καλά αυτοί οι 25 “άντρες” στην Alabama που επιθυμούν με τις πράξεις τους, εκμεταλλευόμενοι του δικαιώματός τους να εκλέγουν και να εκλέγονται, να γυρίσουν τον χρόνο πίσω στο Μεσαίωνα.
“Αγαπητή Alabama, είμαι γυναίκα και δεν χρειάζομαι κανένα άντρα και κανένα Γερουσιαστή να μου πει τί να κάνω με το σώμα μου. Πίστεψέ με εμείς οι γυναίκες ξέρουμε ακριβώς το σώμα μας, τι είναι καλύτερο για αυτό και δεν χρειαζόμαστε καμία απαγόρευση για να κάνουμε το “σωστό”. Sweet home Alabama come back…“
Thank you for being here, kisses till next time!
Πηγές : Margaret Maruani
The Guardian
The New York Times
